- آش خوری (خوَ / خُ)
ظرفی گود، میان باطیه و ماست خوری که در آن آش خورند، کفچه ای که بدان آش گیرند
معنی آش خوری - جستجوی لغت در جدول جو
- آش خوری
ظرفی گود که در آن آش خورند، کفچه ای که بدان آش گیرند
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
مربوط به آشور، از مردم آشور، طایفۀ نصاری از نژاد سامی که در ترکیه و ایران به سر می برند، آسوری، زبانی از شاخۀ زبان های حامی - سامی که در میان این قوم رایج بوده است
ظرف بلوری یا فلزی که با آن آب می خورند، لیوان، آب جامه، موی سبلت، نوعی دهنۀ اسب، جایی یا دستگاهی در اماکن عمومی که برای خوردن آب تعبیه شده است
رجوع به آسوریان شود،
نام طائفه ای از مردم قزوین
نام طائفه ای از مردم قزوین
(خوَ / خُ)
لغت نامه دهخدا
ظرف آب خوردن. مشربه. آبخواره. آبخور، شارب (موی سبلت) ، نوعی از دهنۀ اسب که هنگام آب دادن بر دهان او زنند
(دَ خوَ / خُ)
لغت نامه دهخدا
سازگاری. همفکری. همدلی. دم خور بودن. موافقت با کسی یا کسانی. (یادداشت مؤلف). و رجوع به دم خور شود
دوائی است که زنان با آن رنگ موی گیسوان بگردانند، به رنگ خرمائی روشن
ظرفی فلزین یا بلورین که با آن آب خورند آبخوره، آبخور آبشخور، شارب موی سبلت موی سبیل، نوعی از دهنه اسب که هنگام آب دادن بر دهانش زنند
شکم پرستی شکمویی شکم خوارگی پر خوراکی پر خواری گران خواری مقابل کم خوری
تنگ، سبو، کوزه، مشربه، آبخور، آبشخور
روضه خوانی زنانه
لیوان
میان استخوان دو کتف، خوش خبر
فقط با نگاه، مقیاس نمودن با چشم
نام مرتعی در آمل
مهمانی دوره ای، به نوبت میهمانی دادن
آش پشت پا